1 september 2011

Rond de middag vertrokken naar Ellezelle. Quintinebier gekocht voor onze Tsjechische vrienden .

Verder naar Belloeil , bezoek gebracht aan cafeetje van gewoonlijk.

Geslapen op de parking van het kasteel. Spaghetti gegeten.

2 september ’11

Ergens tussen 8u en 8u30 opgestaan en naar Vervins gereden. Kerk gaan bekijken (ze was wel ingepakt ) Mooie kerk. Op de ronde pilaren waren schilderwerken aangebracht van o.a. Hemelvaart van OLV, de kruisiging, de geboorte van OLV. Brood gekocht, iets gaan drinken.

Verder gereden naar Thenailles. Geslapen in “Le jardin de la Campagne « : FRANCE PASSION, bij Gérard Therasse. ZEER warm weer. Op deze boerderij kon je allerlei voeding en drank kopen. Vriendelijke boer, we stonden er alleen. Gaan wandelen in de wijde natuur, grote lange wandeling op en neer, meer dan een uur. Lastig maar tof. Voor vanavond hadden we maroilletaart voorzien, maar die is uitgesteld tot morgen.

3 september ’11

Weer zo een heerlijke verschrikkelijke warme dag: +- 30 gr.

Rond 9u vertrokken om de églises fortifiées te bezoeken (versterkte kerken). 10 ervan bezocht, 2 ervan waren gesloten. Mooie en verlaten kerken waren het. Ooit het toevluchtsoord voor omwoners en hun vee in gevaarlijke tijden.

Rond 14u aangekomen bij Monique en Christophe Henriet (FRANCE PASSION) in Maisoncelle et Villers. Mooie boerderij, veel vee, ook geitjes. De dochter leert een jonge bok allerlei trucjes van de cirque. Nu wel die maroilletaart gegeten. Lekker!!! Verschrikkelijk warm weer weer. 30° en meer. ’s Avonds in resto een omelet met spek gegeten, met brood, salade, kaas en patatjes in de schil plus natuurlijk een glaasje cider. Echt lekker. Een potje confituur gekocht, door Monique zelf gemaakt van verse koemelk (1 liter) en suiker (500gr). ’s Nachts prachtig natuurlijk klank en licht spel, heb ik nog maar zelden zo indrukwekkend gezien en gehoord. Bakken regen natuurlijk ook.

4 september ’11

Meiske niet naar de mis geweest : stoute Jacqueline.

Laat opgestaan (wegens niet veel geslapen: meiske is doodsbang van de dondergod) en laat vertrokken richting Verdun. “La butte de Douaumont” bezocht. Indrukwekkend. Prachtig gebouw, de toren waren ze aan het opkalfateren. Op het kerkhof liggen 16 000 soldaten van de “grote oorlog”. Boek over de geschiedenis van Verdun gekocht. Dan naar monumentje gaan zien (is eigenlijk een herdenkingskapel) van verwoest en platgebombardeerd dorp. Overal bomkraters. 300 doden.

Daarna naar Verdun gereden. Staan op de parking “Dragees Braquier”. Wereldberoemd producent van geboortesuikers. Ieder buitenlands staatshoofd krijgt een verpakking ten geschenke bij bezoek aan Frankrijk. (dan zal prins Philip hier wel kind des huizes zijn zeker?). Ze maken er ook chocolade, maar in mindere mate. We zijn uitgenodigd om morgen (9u30) in de fabriek te gaan zien hoe ze die dragees maken, tof hé. Echt werk voor bouwvakkers, want die dingen worden gevormd in betonmolens, maar dan wel met iets meer hygiëne.

Eten vanavond kip met champignons en gebakken patatjes. Klaargemaakt door de viersterrenkokkin van het huis: chef Jacqueline.

Vanmorgen nog wat regen gehad, dan treffelijk weer, wat minder warm dan gisteren, best!

5 september ’11

9u30. Rondleiding in de fabriek. (doopsuiker, merendeel met amandelen of amandelpasta, alle kleuren van de regenboog). De fabriek bestaat van in 1793, en is van de 10 oorspronkelijke in Verdun (wereldhoofdstad van de dragee) de enige overblijvende. Bij het verlaten van de parking is José me komen ophalen aan de toiletten, brave husband, maar later die dag zal blijken dat hij ons opstapke heeft laten staan, stoute husband. Niets aan te doen.

6 september ’11

Nu !!! zoeken naar een Fiatgarage (de franse naald in een hooiberg). Reden: remblokjes rijden op hun tandvlees. Doorgereden richting St. Mihiel. Onderweg pintje gedronken ( de garçons zetten altijd het biertje bij mij en de menthe à l’eau bij madam. Domme garçons). Daar te weten gekomen waar een geldautomaat is. Dan naar Rupt devant St. Mihiel . Bij den boer, hoog maar zeker niet droog. De boer is een Nederlander, gehuwd met een Nederlandse, woont hier al 52 jaar. Op de uitgestrekte camping allemaal Hollanders. ZEER veel wind ’s nachts en nu en dan een regenbui. Bij de (hardhorige) boer vernomen dat er hier in het dorp (10 huizen en een tractorenmuseum) een garagist is die met alle merken overweg kan. Allen daarheen dus. Hij zal de blokken bestellen, en morgen rond 16u mogen we teruggaan. Intussen hebben we een dagje rust. De vader van de garagist is ook een Nederlander, is gehuwd met een Nederlandse, en woont hier al 45 jaar. Heeft 9 kinderen waaronder de garagist. Nog een paar boodschappen gedaan, wat bezoekjes in St. Mihiel. De koraalrotsen gaan bekijken (zonder snorkel). Mooi. En dan ook nog een frans oorlogskerkhof bezocht van “de grote oorlog”. We rijden hier al dagen over duizenden lijken. Dan opnieuw naar de Camping. Poging gedaan om Tvschotel aan de babbel te krijgen. NUTS. Dan maar filmpjes gekeken.In Bar le Duc naar de kathedraal gaan kijken. Mooi. Volgens madam is Bar een stadje om snel te vergeten.

7 september ’11

Wordt een rustige dag. Eten, drinken, kaarten schrijven, niet veel doen. Afwachten tot de garagist belt. Niet veel geslapen wegens regen en straffe wind (meiske is bang van windekind). Nu: middag, zon en veel minder wind. Om 16u naar garage. Remmen worden hersteld, hoogtijd blijkt.

8 september ’11

Naar Nancy (de stad, niet de madam). Place Stanislas is zeer mooi, indrukwekkend. Mooie gebouwen, hekkens in smeedijzer, zwart en goud, echt mooi prachtig. Nog wat rondgelopen in Nancy. Ikzelf vond het maar een onaantrekkelijke stad, en dan reden we nog 5km aan de snelheid van een zwaar gehandicapte muilezel om een kerk te bezoeken die je “moet gezien hebben”, maar die was maar twee halve dagen per week open. De parking was een betaalparking, erg smalle in en uitgang, getuige: wat schrammetjes op de bumper, en dan vertikte de uitgang het ook nog om de slagboom te heffen. Dan maar naar Toul. Mooi stadje, mooi marktje. Meiske heeft me gelukkig gemaakt met een nieuwe Canon camera. Nu naar geboortehuisje van Jeanne d’Arc. Dat blijkt dus moeilijker dan zoeken naar de schuilplaats van Sadam of Khadaffi: wegenwerken, omleidingen en éénrichtingsverkeer. Opgegeven wegens overmacht en het vallen van de nacht. Op naar Neufchateau, maar daar was er geen plaats in de herberg, Camping gesloten. Dan maar op de parking Louis Clement naast het voetbalveld overnacht. Lekker centjes bespaard.

9 september ’11

Niet al te vroeg vertrokken. Nieuw probleemke: de snelheidsmeter doet het niet meer : kabelke naar de filistijnen. Dan maar de GPS gebruikt om boetes te voorkomen. Op naar 2 mooie watervallen in de bossen van Tendon, een kleine en een grote. De moeite zeker waard. De grote is 32 meter hoog.

Camping opgezocht, maar die was gesloten. Een geluk bij een ongeluk, want die geslotene was niet echt de camping die we zochten. Het dorpje was nochtans mooi. Opnieuw op zoek dus, en met een klein beetje denkwerk en veel geluk op de camping die we wilden beland. Godémont Plage. Een aanrader voor iedereen die houdt van de natuur en wandelen. De Patron is een Nederlander en uitermate vriendelijk en behulpzaam. Grote camping, zeer goed onderhouden, met een meertje midden de bossen. Madam is een Française en is wereldrecordhoudster gastvrijheid.

10 september ’11

Rustdag. Ik heb zeer intensief niets gedaan. Jacky heeft de was gedaan. Heel wat bergop en bergaf getrappeld. Kuitjes doen een beetje pijn, maar ze zeggen dat het goed is voor de lijn. Er liep ook een zeer lieve witte kat met rosse staart rond. Miauwen, kopkes geven en op mijn schoot een beetje slapen. Later alles klaargezet voor de BBQ: kooltjes aan de gloei gebracht, vlees en groenten op tafel, aardappeltjes in de aluminiumfolie met lookboter. En toen riep Jacky mij. Ik keek haar kant op, maar een zacht geritsel deed me opnieuw naar de tafel kijken. Net op tijd om die lieve poes met een deel van ons vlees te zien wegspurten. Ik moet toegeven, het was een beestje met zin voor culinaire hoogstandjes, want ze had uitgerekend het duurste stukje in de wacht gesleept. Gegeten wat ons nog restte, en tot slot de kasten herschikt.

11 september ’11

Op zondag is Jacky in Gerardmer naar de mis geweest. Die vertoning duurde 1uur15’. Waarschijnlijk een straf voor haar kerkgespijbel van vorige week. Ondertussen heb ik de boodschappen gedaan. Ik vond het wel vreemd dat er op mijn lijstje “vloeibaar” afwasmiddel stond. Dat spul is toch altijd vloeibaar! Pas terug in de MH, waar er al genoeg “vloeibaar” afwasmiddel stond nog eens op het lijstje gekeken. Leesfoutje: daar stond vloeibaar wasmiddel. Terug naar de camping. Nog eens BBQ voorbereid. De lieve poes met een vliegende schoen van Jacky en een welgemikte trap van mij duidelijk gemaakt dat ze niet op genodigdenlijst stond. Ze heeft het gesnapt. Tussendoor was geplooid, en smske gestuurd naar Lieven voor zijn verjaardag. Uiltje geknapt en voor het sluiten van de zondag naar de bar geweest. Alles Prima.

12 september ’11

We zijn hier al een dag langer gebleven dan voorzien. Het moest maar zo geestig niet zijn hier. Alles opgeruimd, goeie dag gaan zeggen bij de uitbaters, die ons dan ook nog eens trakteerden. Zoals al gezegd een aanrader qua omgeving, sfeer en prijs. Vertrokken rond 10uur30’ in dezelfde richting als de Duitsers in 1944: op naar de “Heimat”. Eerst nog wat kaarten gepost: Franse zegels, dus… Dan rijden maar. Rond 13u op een parking gaan staan om te eten. Ik wilde enkele meters verrijden naar een betere plaats. Jacky had een handdoek op het gasvuur gelegd en vergeten dat dat nog op kleine vlam stond. Keukenbrandje dus, handdoek buiten gegooid en geblust. Het zal nooit geen nieuwe meer zijn. We hadden 325 km. gepland, en gelukkig zat er veel autostrade tussen. Jacky houdt daar niet van, maar het gaat wel lekker vooruit. Dat dachten we toch tot we op zo’n 100 km. van ons doel waren. Daar sukkelden we in een file van 7 km. aan wegenwerken, en dus op vernauwde vakken. Bleek dat er een stuk verder enkele wagens botsautootje hadden gespeeld. Het werd snel duidelijk dat het zeer ernstig was. Politie, Noodarts en rode kruiswagens probeerden zich met loeiende sirenes een weg te banen naar het ongeval. Nog flink onder mijn voeten gekregen een jong germaans flikske omdat ik een grote vrachtwagen niet wilde of niet kon over de vangrail duwen . Maar ik had geen dunnere sigarettenblaadjes meer. Toen we er tenslotte toch uitraakten was het schouwspel NIET mooi om zien. Een autootje was herleid tot pocketformaat. Er was niet veel aan, maar er was enorm veel af. En dat op een strook Max. 80km/uur. Naar Braunsbach gereden: Naturcamping Braunsbach. Im Brühl 1. De GPS coördinaten die ik had klopten niet en we kwamen aan bij een huis met een MH voor de deur. Aanbellen, daar was het dus niet maar de meneer van de MH stelde onmiddellijk voor om voor te rijden, en enkele minuten later waren we ter plaatse. Zeer mooie verzorgde camping aan het water. Vriendelijke baas, zeer proper sanitair. Wandelingetje gemaakt in het dorp, klimmen en dalen natuurlijk, ½ liter bier gedronken op een terrasje, en terug naar de camping. Eten klaargemaakt, een beetje gekeuveld, een beetje geschreven en dan naar bedje. Het weer blijft meevallen: 24à25°, droog, weinig wind. 325 km. gereden, veel op autostrade.

13 september ’11

Rond 10u30 gestart naar Waidhaus. 246 km. Weer meestal autostrade. Alles vlot verlopen. 1 stop onderweg na 160 km. : plaspauze, eten, drinken en weer de baan op. In Waidhaus mooi, speciaal kerkje. Foto’s gemaakt. Mazout getankt, 1,47 €/liter. 44,14 liter= 64,84€. Dan naar de boerderij/camping. Mooie boerderijen met beschilderde gevels. Het panorama tot Waidhaus/Pfrentsch is zeker niet te versmaden. Naar de winkel gereden, weer naar de camping, een beetje bezig geweest, meestal met luieren. Rond 18.30-19 uur vliegen de boerenzwaluwen met de massa hoog boven ons dat het een lieve lust is. Goed weer voor morgen verzekerd dus. We eten de soep van gisteren met klakkaards, want het brood dat we hier gekocht hebben is niet te vreten. De volgende morgen genoten van de oerduitse discipline: we hadden gezegd dat we om 9 uur zouden afrekenen. DUS : om O9uur00’00’’ STIPT werd de elektriciteit afgesloten. “Ordnung musz sein” nietwaar.

14 september ’11

Rond 10u30 gestart richting Praag (178 km.). Na één à twee km. de grens overgestoken. Geen internationaal pas meer nodig.Wegenvignet gekocht. € gewisseld in Tsj. Kronen. 1000 TsjK= 40€. In Kladno tussenstop. Zeer behulpzame jongeman gevonden (spreekt behoorlijk Engels) . Stadje zeer de moeite waard, beetje rondgelopen, portrettekes getrokken; iets gaan drinken, onze bankrekening wat lichter gemaakt, gegeten en dan naar Lidice. Stadje dat in WOII door de Duitsers uitgemoord is, in brand gestoken en met explosieven totaal vernield. Zelfs de lijken werden van het kerkhof weggehaald om zeker te zijn dat er NIETS van overbleef. In het museum eerst een film gezien met onze favoriete acteurs zoals o.a. een zekere Adolf H. . dan rondgang met dia’s. Weer dezelfde hoofdrolspelers. Verder foto’s en getuigenissen van de weinige overlevenden. Buiten prachtig zeer groot domein. Tot in de puntjes verzorgd en perfect onderhouden. Beeldhouwwerk van de kinderslachtoffers waar nu nog altijd knuffels neergelegd worden, kaarsjes en bloemen. Fundamenten van kerk, school, hoeve enz… en af en toe een beeldhouwwerk van treurende vrouwen. Om te slapen staan we op de parking van een school L.O. ’s Nachts vliegtuigen (Praag).

15 september ’11

Redelijk vroeg vertrokken naar Praag. (100 km). De parkings die ik gepland had waren allemaal overdekt. Het is hier wel al de hele tijd mooi weer, maar we zouden ons dak graag nog een beetje op zijn plaats houden. Na veel rondrijden en de opgave nabij, toch een parking gevonden vlak bij een metrostation. Het was 10u05. We konden er 4u30

staan voor 15 TsjK. Dan met de metro naar het centrum. De roltrap naar beneden was volgens Jacqueline NIET TE DOEN!!! En lang. Van vriendelijke mensen hoorden we dat er 2 metro’s boven elkaar zijn, en dat we de diepste moesten hebben. Jacky hoorde dat niet echt graag. In centrum Praag, rondkijken, wandelen, gezorgd dat we om stipt 12 u. aan de astrologische klok waren voor de show met de beelden bovenin te toren en de trompetspeler. Het is niet meteen de strafste show, maar ze zeggen dat je het moet gezien hebben. Heel veel volk op het grote plein, allerlei drank- en eetkraamkes. Natuurlijk ook eentje van “de politie is uw vriend” of zoiets. Ik kies mijn vrienden liever zelf. Eén en ander gaan bezien, kerken, wassenbeeldenmuseum (zeer goed). Nog wat rondgeslenterd in het spoor van die oranje gekken van Hare Krishna. Twee “kindjes Jezus van Praag” (een geel en een wit) gekocht voor een vriend verzamelaar. Ook een klein flesje Becherofka (klein: zerotolerantie ginderachter). Die fameuze Karlsbrug met een bezoek vereerd, en terug naar de metro. De training van de afdaling erheen had een positief effect op het roltrapgedrag van mijn madam. Nu naar de volgende camping in Kutna Hora. Mooi, goed onderhouden, WC douche, TV en elektriciteit gratis, idem voor PC, microgolf, frigo, elektrische kookplaten. Jammer genoeg geen BVN, en ik kan mijn WIFI maar niet aan de praat krijgen. 14€/dag. De appels en de peren liggen er voor het oprapen. Zijn er een dag langer gebleven dan voorzien.

16 september ’11

Laat uitgepekt: 9u. Weer fotookes natuurlijk. Appelmoes gemaakt (ze moesten daar maar niet liggen) Jacky klein handwaske gedaan. Te voet naar stadscentrum gegaan en boodschappen gedaan. Weer kerken en andere gebouwen bezocht. Meestal valt er te betalen voor toegang, of zijn ze gesloten. Mooi stadje, maar minder dan we verwachtten. Iets gaan drinken op een terrasje, zeer mooi weer: 30°C. Bij een Ier gezeten (was Cady bij één of andere rijke golfmaniak). Te voet terug naar de camping (Kemping noemt dat daar, moeilijk hé). Dat was in totaal zo’n 10 km. maar een mens moet zijn stapkes hebben hé. Avondeten, film gekeken, geslapen.

17 september ’11

Weeral een beetje (te) lang geslapen. Alles opgeruimd, nieuws uit Belgie bekeken op PC (ongelofelijk maar waar: er zou een regering op komst zijn in ons apelandje). Emails opgevraagd en nog wat rondgeneusd op het net. Madam van de kemping was boodschappen gaan doen, dus we moesten wachten met de betaling. Met MH naar zeeeer speciale kerk gaan zien. Kostnice “the ossuary”. Alles, maar dan ook alles is er gemaakt van mensenbeenderen. Slachtoffers van de pest en van nu en dan een oorlogske. Luchters, doopvont, grote piramides gemaakt van schedels. Noem het en er zitten skeletten in, zo’n 30.000 deelnemers vormen in alle stilte het decor, en de japkes klikken er maar op los. Je moet het gezien hebben om het te geloven. Het geheel is het idee van een halfblinde (en waarschijnlijk meer dan half gestoorde) monnik. Luguber maar toch mooi. Dan op naar grote kerk (basiliek) St. Barbaru. Ook geen gewoontje. Is duidelijk gebouwd toen de torentjes in de solden stonden. Vandaar naar de volgende camping, maar GPS deed een beetje heel erg moeilijk en de camping had zijn poorten vroeger gesloten dan voorzien in de folder, wij dus weer lekker gratis geslapen tussen de vrachtwagens.

18september ’11

’s nachts beetje wakker gelegen om het parcours voor 19 september te overlopen, en tot de minder aangename vaststelling gekomen dat ik toch al een dikke 100km. verkeerd bezig was, en er zou nog meer slecht nieuws aankomen. Wij ons dus klaargemaakt voor een aangepast parcours van zo’n 205 km. In Cernovice naar de markt geweest en dan terug naar de autostrade Praag-Brno. Laat die baan nu eens de langste en meest efficiënte testbank ter wereld zijn voor vering en schokbrekers. Paris-Dakar heeft er geen lap aan. Na die foltering al onze beenderen en beentjes in de juiste volgorde gerangschikt, ons brevet voor de overleving van de vering afgehaald, en op camping in Strachotin aanbeland. Rustige stille camping. Naar Christin en Krista gebeld, en naar onze vrienden in Veseli om onze komst morgen tussen 14 en 15 uur aan te kondigen. ’s Avonds frietjes gegeten op de camping. Mevrouw zegt (tegen beter weten in) dat ze lekker waren. Tijdig gaan slapen, want vanaf morgen volgen de zwaarste dagen. Dat wordt veel eten, wereldrecord drinken verbeteren en vooral veel onafgebroken zonder stoppen continu babbelen en dat in een mengeling van vier talen (Vlamski niet meegerekend).

19 september ’11

Betaald op de camping,WC geledigd en terug op weg naar Veseli. We hadden ongeveer 3.30 u. voor 70 km. Bleek al vlug dat we een herexamen vering moesten afleggen: zelfde autostrade en hier ook zo spiegelglad als een romeinse heirweg. Veel te vroeg in Hodonin (Karels firma) aangekomen, dus nog wat boodschappen gedaan en een beetje!!! Gegeten op de parking van het warenhuis, want het zware tafelen staat er aan te komen. s’ Morgens een beetje regen, daarna beter.Om 15u15 terrein van Karel opgereden. Zeer blij weerzien. Nadat we de MH geparkeerd hadden, met Karel naar Milans gereden. Mila was er ook. Karel spreekt al goed Duits, en ze proberen ons te doen geloven dat ons Tsjechisch OK is. Wij proberen te doen alsof we hen toch wel een klein beetje geloven. Hebben onze lessen Tsjechisch toch voor iets gediend. We begrijpen er wel niets van als ze onder elkaar beginnen te ratelen, maar tegen ons spreken ze zo’n soort kindertaaltje, en dat werkt (een beetje).Ook daar zeer blij weerzien. Cadeautjes worden gegeven en ontvangen, en dan maar kwebbelen en vooral eten en drinken: jyblo bilo chutnè= het eten is zeer lekker. Wijn, thee of koffie, bier, slivovitch, al wat ons hartje lusten kon. De schoondochter (Jana²) gezien. Zoon (Milan²) en de kleinzoon (Milan³), nu 2 jaar. Jana n°1 had taart gebakken, en Jana² bracht soesjes met rozijnen, alles om het lekkerst. Kleine Milan³ heeft samen met Milan n° 1 concert gegeven op blokfluit en viool, knoddig. Rond 21u30 is Karel ons komen afhalen. Het goot water. Ervoor had het al gedonderd. Karel zette ons af aan de MH en zal ons morgen om 11u45 afhalen om samen met zijn vrouw, Jitka, en Mila te gaan eten en dan een bezoek te brengen aan een soort luxekuuroord. We mogen dus lang slapen.

20 september ’11

Rond 12u komt Karel ons afhalen. Eerst een garagist die komt zien om het kabeltje van de Kmteller te herstellen. Dat zal morgennamiddag gebeuren. Dan op weg. Jitka en Mila gaan afhalen. We rijden naar kuuroord “Spa Luhacovice”. Eerst gaan eten in een hotel. “Bilo chutnè”, maar van de spijskaart verstaan we geen halve jota, behalve kip, vlees en aardappelen. Kip met rijst gegeten met koude groentjes. Vrouwtje ook. Dan gaan wandelen, mooie hotels en wellness centra, mooie typische gevels. Hier en daar een bron. Jitka had een speciaal potje mee waar je uit het tuitje moet drinken van het bronwater. Is blijkbaar voor zowat ongeveer alles goed. Het water is vooral zeer zout. Ook inkopen gedaan: kristal glazen voor Amélie, Becherofka voor ikke, ikke en wij, en ook een beetje voor ons M. Ook nog een specialiteit van de streek. Ze noemen het pannenkoeken, voor ons lijkt het meer hosties XXXl . Van Jitka 2 drinkbekerkes gekregen met tuitje. Naar mooie patisserie koffie met gebak gaan binnenspelen. Njam njam: met advocaat. Dan opnieuw door een groot park. Stilaan terug naar de auto richting Veseli. Karel is een zeer goede chauffeur, maar volgens Jacky, toch wel erg zwaar van voet. Nog eens restaurant (natuurlijk) binnengegaan en weer van smul smul. Wij mochten niets betalen, want wij waren de genodigden. Vis (Forel) gegeten met groentjes en frietjes. Zeer lekker.Dan maar naar de MH. Morgen worden we afgehaald om de dag door te brengen met Milan n°1, Milan ²,Milan³, Lana n°1, Lana² en Mila. 22 uur, slaapwel.

Woensdag 21 september ’11

Podzim = herfst

Om 11u opgehaald door Milan² en naar Milan °1 gevoerd geweest geworden. Hartelijke ontvangst (of wat had ge gedacht?). Drinken en eten , nationale sport hier. Kool in saus, varkensvlees in saus en knödels. Typische Tsjechische schotel, maar wel zeer lekker. Da soort taart gegeten; bodem zoiets als peperkoek met room erop, zeer lekker. Rond 14u30 gaan wandelen in het dorp. Naar de Moravou gaan zien. Die loopt naar de zwarte zee. Dan naar een museum. Folkloristische kleding (arm en rijk) en vele dingen die ze daar opgegraven hebben. Zeer goede gids, we zijn er zo’n anderhalf uur binnen geweest. (Waren vergeten ons Potjevlesch af te geven aan M en K. doen we morgen dan wel bij ons vertrek. ) Dan terug naar Milan’s . Die had een fles drank gekocht, was geen fruitsap en nog geen wijn, maar iets tussenin. Lekker fris. Bij Milan terug drinken en eten. Was een groentensalade, lekker (Lahodny) , dan taart, druiven en nog eens een typisch Tsjechische busche. Niet meer van gegeten wegens overvol. Omstreeks 22 u afscheid genomen van alle Milans , Janas en Mila, en terug naar de MH met al onze “darki”(=geschenken). Inventaris volgt later, want het zullen zeker niet de laatste zijn. José was zeer moe (=nogal beetje zat), dus ‘vroeg’ gaan slapen, want morgen gaan we terug de baan op. Zeer mooi weer gehad: zon en ±24°C.

Donderdag 22 september ‘11

Uiteindelijk rond 13u vertrokken. Om 11.30u nog bezoek gehad van Karel en alle Milans met cadeautjes natuurlijk. Afscheid was moeilijk van beide kanten, er was altijd nog wel iets te vertellen of een andere reden om nog 10 min. te blijven.

Uiteindelijk dan toch maar vertrokken met een klein hartje, en nieuwe onvergetelijke herinneringen. Door Slowakije naar Hongarije. Camping vlug gevonden (± 17.30u). Kleine camping maar wel goed. 4.400 Forint = 17€60= ±700 fr., met alles erop en eraan, zeer tevreden. Verder niets speciaals. Bijna alles autosnelweg, gaat lekker vooruit. Wel in beide landen wegenvignet moeten kopen.

Inventaris:

° figuurtjes gemaakt met maisbladen (Karel en Jitka)

° 2 teutepotjes om fonteinwater te drinken (Karel en Jitka)

° 6 miniflesjes Becherovka met de verschillende tikketen sinds 1841 tot nu. (Karel en Jitka)

° Fles Slivovitsj (K & M)

° Fles Cherry (K & M) Da plakt, die staffatie!!

° Herstellingskosten km.teller. (Karel)

Milan Sr. en Jana Sr.

° Kerststal maïsbladeren.

° Fles Becherovka.

° Fles Slivovitsj.

° Zelfgemaakte haakwerkjes, Klokje enz.

° Gerookte worsten.

° Druiven uit eigen tuin.

Milan² en Jana².

° Fles wijn.

° Onderleggers door oma van Jana² zelf gehaakt.

Mila

° Tsjechisch kookboekje.

° Typisch Boheems mandje: geglazuurd aardewerk.

° Was onze tolk Tsech-Fr waar we tekortschoten in Tsjechisch, Duits of Engels. (Ze is lerares Frans)

Vrijdag 23 september ‘11

Om 9.30 u vertrokken richting Oostenrijk. Gereden tot het meiske het beu was. Eerste afrit genomen op bevel van hogerhand (=meiske) en in Melk beland. Bleek de best mogelijke keuze. Camping aan de Donau “Fährhaus”. Ok, maar niet meer dan dat. In de namiddag MELK ABBEY bezocht. PRACHTIG!!! Hoog gelegen en enorm groot. Hebben al veel mooie kerken gezien, maar nog nooit zoiets. STIFT MELK!!! Een klooster van monniken. Ge moet er geweest zijn om het te geloven. Ze hebben daar o.a. een bibliotheekske met 60.000 identiek in leder gebonden boeken uit nogal wat eeuwen. Een paar uur daar overal rondgelopen en dan nog wat door Melk gekuierd, Er was een braderieke, leuk maar niets gekocht. Terug naar MH om te eten en te niksen. Slaapwel.

Zaterdag 24 september ‘11

Vertrokken richting Duitsland. Minder camions (Zaterdag) . Weer ongeval gezien: dit is Duitsland, iedere dag wrakkenshow. Nogal wat Km. gebold. Duitsland is niet echt onze preferee. Op camping (Offenberg, Kapfelberg) gestaan bij “den boer”. Mooi uitzicht, was gedaan, gedoucht, alles zeer proper, stonden er alleen, hoog, keken uit op de vallei, in de verte heuvels en niet al te hoge bergen. Zeer mooi weer. ±25°. 2 komkommers gekregen van de boer. Nog maar eens appels geraapt.

Zondag 25 september ‘11

Om 7.30 u de was buiten gehangen (onmenselijk vroeg, ja) . Alles opgeruimd, en rond 11u vertrokken om te winkelen in Metten, te laat want de winkels sluiten om 11u. (dit is Duitsland). Beetje rondgelopen in Metten, weeral braderie, hoogstnodige gekocht. Kerk bezocht, zeer mooi (sinds Melk is “prachtig” niet meer van toepassing). Veel goud, plafonds beschilderd, kruisbeeld met afgezaagde armen, enz.. .

De baan op voor ±186 km. Stop gemaakt ±14u. opnieuw weg voor ±154 km. Praktisch geen camions. Dagelijks optreden van de ambulances meegemaakt. Rond 18u van de autostrade weg naar klein mooi dorpke. Op parking sportterrein gestaan om te overnachten. Eerst pintje (2) gaan drinken in Café. Onze eerste sympathieke Duitser ontmoet, het was een Griek.

Maandag 26 september ‘11

Naar camping gereden bij Hans en Dorothé “Godemont”. Niets speciaals, enkel dat het zeer mooi weer was.

Dinsdag 27 september ’11

Niets gedaan, en ganse dag op de camping blijven staan. Eventjes gaan wandelen en tussen 20 en 21 u gaan slapen. Weer zeer mooi weer.

Woensdag 28 september ‘11

Rond 10.30 u gestart voor 126 km. Zijn allebei een beetje ziek (maag). Naar boerderij (France Passion) gereden om er te overnachten. Omstreeks ±14 u aangekomen. Ferme Adrien in Coiffy le haut bij Gaby en Henri Pelletier. Boeren waren hooi aan het binnenhalen. Zeer rustige hofstee, ±vriendelijke vrouw. Enorm volle sterrenhemel gezien, nog nooit zoveel sterren gezien, er was dan ook nergens licht in de wijde omgeving. Vroeg gaan slapen. Warme dag. Morgen gaan we de vakwerkkerken gaan bezoeken. 2 flessen rode wijn en 2 flessen witte wijn gekocht (21.20€).

Donderdag 29 september ‘11

Rond 10.15 vertrokken, nog een paar boodschappen gedaan en dan op weg naar de vakwerkkerken, ±107 km. verder.

1^ste stop : Kapel van Soulaines-Dhuys. Kleinste van alle vakwerkkerken, was gesloten, zeer mooi.

2^de stop Kerk van Lentilles, zeer mooi, voor mij, een van de mooiste die we gezien hebben.

3^de stop Kerk van Bailly le Franc. Mooie kerk.

4^de stop Kerk van Outines. Zeer mooi, mooi dorpje, veel vakwerkhuizen.

5^de stop Kerk van Châtillon sur Broué. Vond ik minder.

Deze kerken staan allemaal niet ver van elkaar, in een perimeter van zo’n 30 km.

In Châtillon iets gegeten. Hoeve opgebeld in Eclaron, geen antwoord. Volgende contact (France Passion) in Humbécourt. Bij Elisabeth en Pierre Liebault. “Le panier de la fermière”. Zeer vriendelijke jonge mensen. We staan er alleen achter de schuur. Water er elektriciteit gratis. Winkeltje op de boerderij met alle producten “du terroir”. Er lopen 2 kleine zeer mensvriendelijke hondjes rond. Om 19 u buiten in de schaduw onder de notenboom nog 24° C. Varkenswangetjes en (natuurlijk) appelmoes.

Vrijdag 30 september ‘11

Om 10 u al ±28° C. Geen wind. Alles rustig aan gedaan. De hondjes hebben deze nacht graanzakken opengebeten en zijn door de baas gestraft en opgesloten. Nog efkes gewinkeld bij Elisabeth en dan op weg naar de Lac du der.

Vandaag gaan we uit eten, want meiske heeft geen zin om te koken. Tonijnsalade, njam njam. Dan rond het meer naar Giffaumont-Champaubert. Geparkeerd op parking voor MH’s. Het was niet zo gepland, maar we blijven hier overnachten, het moest hier maar zo mooi niet zijn. Wandelingske gemaakt, pintje (Pernod) gebruikt, en een zeer aangenaam jong koppel ontmoet met 2 kindjes. De madam verzint de namen voor haar kroost zelf. Vraag ons dus niet hoe ze noemen, maar het klinkt wel lief. Toen we terugliepen naar de MH, nog een koppel Duitsers ontmoet die met hun windhonden gans Europa afreizen naar de hondenraces. Morgen rijden we terug naar België, naar onze traditionele pitstop in Belloeil.

Zaterdag 01 oktober ‘11

We parkeren nog maar eens op de parking van het kasteel van Belloeil. Op naar Blandine en haar fantastische Quintine. Verder rustige dag. Morgen rijden wij huiswaarts om zeker op tijd thuis te zijn om te vertrekken naar de veldritten.

Dankjewel Fiatje, je bent een klassebak waar ik me ieder moment op mijn gemak in voel.